ماهان، هدیه خدا

گلکم دیروز رفتم سونوگرافی. خداروشکر همه چی خوب بود. 2روز دیگه 36 هفتگیمون تموم میشه ولی تو اندازه گیری های سونوگرافی شما اندازه جنین 37 هفته بودی و 2834 گرم وزنت بود. دیگه انقدر جات تنگ شده دکتر هرجای بدنتو بهم نشون میداد نمیتونستم متوجه بشم و فقط خودش میفهمید دست و پا و سرت کجاست. البته فقط تونستم چشمای نازتو ببینم، آخه چشمت باز بود. برای اولین بار تونستم صورت نازتو با چشمای باز ببینم. این بهترین و شیرین ترین سونویی بود که تا حالا داده بودم. دکتر گفت به به پسرت موهاشم معلومه و حدودا 2هفته دیگه میتونی بیای بغلمون. حالا دیگه دارم ساک و وسایلمو جمع میکنم برم خونه مادربزرگت. خیلی حس غریبیه ولی خیلی لذت بخشه این دفعه که با بابایی دو نفر...

عزیز دلم بالاخره با کمک بابایی و عموها و مادربزرگت اتاقت چیده شد. مبارکت باشه نفس مامان. دست همشون درد نکنه. از پدربزرگ و مادربزرگ هم ممنون که هزینه سیسمونیت رو دادن و یه چیز هم بیشتر دادن که گذاشتم انشالله واسه لباسای پاییز و زمستونت. خدا دو تا پدربزرگ و مادربزرگ هات، خاله و عموهات و عمه رو برای ما حفظ کنه که همه جوره کنارمون بودن و بهمون دلگرمی دادن. این حلقه رو خاله آرزو برات درست کرده. پری شب با عمو عباس اومدن خونمون و برات آوردن. دست گلش درد نکنه.   اینم داخل کمد و کشوها اینم سرویس کالسکه ماهان گلی ...